nieuw seizoen, veel internationaal talent!

Donderdag 4 Oktober -Ian Britt
http://www.myspace.com/ianbritt
Ian is een engelse singer songwriter uit Sheffield die al opgevallen is door zijn optredens bij 3 voor 12 en Frits Spits. Vlak nadat we hem vastgelegd hadden hoorden we dat Ian geboekt is voor "Crossing Borders"..

Na een kleurrijke jeugd en puberteit doorgebracht te hebben in Sheffield (UK), ontvluchtte Ian Britt zijn roots om muziek te gaan studeren in de muziekstad Manchester. Hij bleef hier 7 jaar en behaalde een 1e graads bul in populaire muziek en geluidsopname waarna hij een contract tekende bij het onafhankelijke bekende label Jalapeno records (van o.a. Kraak en Smaak) en werd een regionaal bekende singer-songwriter.In 2005 werd er een album opgenomen met een duo dansproducers wat positief en hoopgevend ontvangen werd door locale en nationale radio en pers. Het Album "One day I" combineerde op een grootse en meeslepende wijze een soulful trans-Atlantisch geluid met volwassen, eerlijke en soms humoristische teksten, uitstekende technisch vaardigheden en een scherp en een melodisch 'pop-rock-radio' gevoel.

Ian brak begin 2006 met zijn management en label omdat zijn visie en de richting waar hij op wilde een andere was en keerde terug naar zijn thuisstad Sheffield. Naast touren bracht hij zijn tijd door met het schrijven van nieuw materiaal dat hij zelfstandig opnam in de beslotenheid van zijn eigen huis, waarmee hij naar de essentie terugkeerde.
Het resultaat valt te beluisteren op "Big Light”, een minialbum dat 6 nummers bevat en welke hopelijk de kick-off zal zijn van een nieuwe platendeal, persaandacht en radiocontacten om zijn werk te promoten.
Ian Britt treedt vaak op in de UK en recenter op het vaste land van Europa waaronder Nederland. Hij maakte zijn Nederlandse tv debuut in maart 2007 bij de nationale zender NOX/TV10, alwaar hij live en akoestisch een aantal nummers ten gehore bracht. In de laatste jaren heeft hij zijn akoestische shows
geperfectioneerd tot indrukwekkende optredens die je bij zullen blijven.

"Ian is absoluut iemand die je dit jaar gezien moet hebben" Ali B - capitol FM.

Op dit moment legt Britt de laatste hand aan nummers voor een volledige 2^e album, dat vooralsnog in eigen beheer opgenomen gaat worden en in de herfst 2007 zal verschijnen. Maar wie weet?

Invloeden
Talking Heads, Randy Newman, Paul Simon, Led Zepplin, Counting Crows, alt acoustic rock pop

PERS
“We still haven’t managed to categorise Ian Britt. And we’re not even going to try. His album doesn’t sound like a dance record. Despite hero worshipping Hendrix and Cream, you won’t really find any electric guitar pyrotechnics. And yet it doesn’t really fit into the singer-songwriter box either… And therein lays its delight. You’re thrown back to Duke Ellington’s old prescription that there are only two kinds of music – the good and the bad.” Nigel Williamson. Uncut and The Guardian.(UK)

“A stunningly accomplished debut (album.) Steeped in the quality end of roots American singer-song writing... There’s some exceptionally tasteful guitar playing throughout the album. It’s the kind of artful yet unpretentious material…to find an audience in the U.S…” Paul Taylor. Manchester Evening news.(UK)

Ian Britt’s style is the perfect antidote to the likes of James Blunt, who’s… plugging his painful MFI School of song writing…. Ian Britt’s album is the result of two years touring and a lifetimes observations.” David Dunn, Sheffield Star.(UK)

“Meteen word duidelijk dat Britt iets speciaals in zijn mars heeft. Ook het kwispelende Overtone brengt hij naar een zeker en vernuftig climax. Na doortastend doorgegrepen te hebben in de rocker I Wash My Hands piekt hij weer in het sluimerige en ijzersterke Fallen Angel. Toch erg moeilijk te categoriseren deze jonge Rob Thomas (Matchbox Twenty) of Shawn Mullins heel misschien? Een ding is zeker van deze "nobody sounds like himself" troubadour gaan we meer horen. Ian Britt werk op het moment aan nieuw album, wij houden hem van nu af aan in de gaten en houden u op de hoogte.”Jan Janssen www.realrootscafe.com (NL)

“Definitely one to watch out for in 2008” BBC Radio 1’s Zane Lowe (UK)

Donderdag 25 Oktober:
Vanessa Peters

http://www.myspace.com/vanessapeters
Deze Country-Americana dame uit Austin Texas, is op dit moment bezig met haar "World Tour"
dit schrijft ze in de bio op haar myspace site: (vertaling volgt:-)

Voted as one of the top 10 folk artists in Austin, Vanessa Peters is already well known in her home state of Texas. Judging by the relentless touring schedule she keeps, it seems that she is trying to make a name for herself in the rest of the world as well. In the last two years, she has criss-crossed America twice and toured all over Italy, Germany, and the Czech Republic, both as a solo artist and with her Italian band, Ice Cream on Mondays. But touring hasn’t stopped her putting pen to paper either; she released “Thin Thread” in 2005 to glowing reviews in the States and in Italy, and released her 4th and 5th albums (Blackout and Little Films) this year.

Vanessa released Blackout, an acoustic EP reminiscent of Patty Griffin’s early work, in May 2006. The album was recorded and produced by Salim Nourallah, a well-known singer/songwriter and producer who had worked with up-and-coming bands like The Deathray Davies and more established acts like Rhett Miller and the Old 97’s. Salim’s production caught the band’s ear and so they all headed to Texas to record Little Films with Salim.

Released in September 2006, Little Films chronicles the redemptive and destructive powers that our own personal films have in our lives. Early buzz says this is Vanessa’s best album yet, showing off her 1-2-3 punch of startling lyrics, catchy melodies, and a voice that stays with you for days – likened by one reviewer to “a voice that you could obtain by mixing the earthiness of Lucinda Williams, the witty youthfulness of Beth Orton, and the problematic grace of Suzanne Vega.” The album is a blend of various genres, covering the roots-rock of Wilco and the Jayhawks, the folk-tinged songs of Patty Griffin, and the pop-rock of Aimee Mann.

Vanessa and Manuel Schicchi, the band’s guitarist, have just wrapped up a 40-stop tour across America promoting Little Films. They played in some of the country’s best venues, including McGonigel’s Mucky Duck in Houston, Uncommon Ground in Chicago, Pete’s Candy Store in Brooklyn, 8th and Rail in Auburn, and the Purple Fiddle in West Virginia, as well as various universities like University of Wisconsin and Texas A&M University. The band is currently in Italy for a few CD release shows at such prestigious venues as Folk Club in Torino, Bar Wolf in Bologna, and the Velvet Underground in Castiglion Fiorentino.

Donderdag 15 November: Stef White
Stef White is opgegroeid in Neck. Geïnspireerd door zijn oudere broer, luisterde hij veel naar oude Delta Blues, Country en Folkrock, zoals; Emmylou Harris en Elmore James. Op 14 jarige leeftijd stelde hij zijn eerste band samen. Hij bracht zijn muziek op vele kleine singer/songwriterpodia. In 1999 kwam er een eind aan zijn laatste (Stef White &-) band, waarmee hij drie jaar in Nederland heeft rond getourd. Ook speelde hij een aantal jaren samen met Kersten de Ligny.
Zijn liefde voor Country en Rhythm & Blues en melodische songs ademt in al die stijlen een eigen sfeer en geluid. repertoire. Hij laat zich begeleiden door Martin van Helden (akoestisch gitaar). Hun speellijst is ‘indrukwekkend’ te noemen en daar gaat bij Stef ook de voorkeur naar uit. ‘Met live-spelen heeft elk nummer, elke avond een andere intentie en uitwerking, waarmee je de muziek en de relatie met het publiek het meest écht en eerlijk houd; aldus Stef.

Donderdag 6 December: Bright Blue Gorilla (USA)

Tja, dit is een bizar duo!
hippie- filmmakers, muzikanten uit Florida, on tour in Europa dus we konden ze nog nét strikken.
Korte omschrijving: goed, entertaining, verrassend leuk en veelzijdig. echt een aanrader.
www.brightbluegorilla.com













donderdag 24 Januari :MICHAEL WESTON KING (GB)


Nog maar heel onlangs verscheen "Love's A Cover" van Michael Weston King. Hierop coverde deze Britse ex-zanger van de alt.country-rockband The Good Sons 15 nummers die voor hem een speciale betekenis hadden. In 2002 werd een einde gemaakt aan The Good Sons en probeerde Michael Weston King het solo waar te maken.
Nu komt deze in Birmingham, UK geboren rasartiest met alweer een nieuw schitterend album op de proppen. "A New Kind Of Loneliness" bevat 12 topsongs waarvan er 11 uit eigen pen voortvloeien en "Alone Again Naturally" vanGilbert O'Sullivan, dat op onnavolgbare wijze en in een volledig eigen stijl gecoverd wordt.

Zijn inspiratie voor de songs wordt toegeschreven aan o.a. Gram Parsons, Hank Williams, Townes Van Zandt, Hank Williams en recentere country-artiesten zoals Lyle Lovett, Dwight Yoakam en The Jayhawks. Zo werd zijn muziek bij The Good Sons zeer herkenbaar voor het Amerikaanse publiek en richtte deze Brit zijn carrière alsmaar meer op Amerika en de lokale countrymuziekscene.

Tijdens het veelvuldige touren en optreden kwam hij in contact met artiesten als Ron Sexsmith en Jackie Leven, waarmee hij een hechte vriendschapsban ontwikkelde die er nu toe leidde dat beide heren een groot aandeel hadden in deze nieuwe plaat van Michael Weston King. Een niet onbelangrijke voetnoot is dat deze CD werd opgenomen in de privé-studio van de legendarische Smiths-gitarist Johnny Marr.

Een eerste hoogtepunt is "The Last Hurrah" dat meteen de vocale capaciteiten van MWK tot volle uiting laat komen. Verder gaat het met het emotionele "Saturday's Child" over de actuele problematiek van de kinderen van gescheiden ouders, waarbij de vader zijn zoon enkel op zaterdag bij zich heeft en hem daarna weer een hele week moet missen. Samen met Chris Hillmann en Herb Pedersen wordt dan "My Heart Stopped Today" gebracht, waarbij de kracht van MWK als songwriter duidelijk wordt. Hij beschikt overigens ook over een mooi en typisch stemgeluid dat ten volle wordt aangewend in "This Man Can Break So Easily" en "Lost" (zijn eigen "Knockin' On Heaven's Door"). Vrienden Ron Sexsmith en Don Kerr staan aan zijn zijde bij het mooie liefdesliedje "From Out Of The Blue". New Orleans is the place to be voor het accordeon / tex-mexnummer "Let The Waves Break". Aan alle mooie liedjes komt een einde, dus ook aan deze CD met het ingetogen "It Will End In Tears".

Maar niet getreurd en geen tranen dus om dit einde want binnen enkele maanden kunnen we al opnieuw gaan genieten van de muziek van MWK want dan verschijnt "The Songs Of Michael Weston King" waarop coverversies van zijn liedjes worden gebracht door o.a. Townes Van Zandt, Jackie Leven, The Watchman, Terry Lee Hale, Peter Case, Vinny Peculiar, The Reveres en Lou Dalgleish.

---